حمدوسپاس مقدسی را سزاست که براساس حکمت نامتناهی خودجهان هستی را برپانمودوستایش مخصوص پروردگاری است که با قدرت بی منتهای خود انسان راافرید تاازنعمتهای بیرون از شمارش که در اختیار اوقرارداده بهره مند گردد.وشکروسپاس برای خداوند مهربانی میزیبد که انسان خاکی راتکریم نمودواورابر دیگر موجودات جهان هستی برتری بخشیده بلکه به او نیرویی داده است تا همه چیز رادر تسخیر خود در اوردودر مسیر تامین منافع ونیازهای خود از همه پدیده های جهان خلقت بهره مند گردد.
خداوند متعال در قران مجید غرض از افرینش همه موجودات رابهره مندی انسان معرفی مینماید وباتعبیرات گوناگون این حقیقت را با صراحت اعلام میدارد .گویا مثل جهان هستی وپدیده های فراوان وشگفت ان چون شخص با سخاوتی است که سفره ای با عظمت بگستراند وبر سر ان سفره انواع خوراکیها واشامیدنیهارا فراهم اورد وگروهی نیازمند وفقیر رافرا خواند تا از ان نعمتها بهره مند گردند.بدیهی است اگر میزبان فردی با سخاوت وبزرگوارباشد در گسترانیدن این سفره با غذاهای گوناگون هدفی جزء پذیرایی از میهمانان نخواهد داشت.
(ولقد کرمنا بنی ادم وحملناهم فی البر والبحر ورزقناهم من الطیبات وفضلناهم علی کثیر ممن خلقنا تفضیلا)
ما فرزندان ادم را گرامی داشتیم وانها را در خشکی ودریاها(بر مرکبهای راهوار)حمل کردیم واز انواع روزیهای پاکیزه به انان ارزانی کردیم وایشان را بر بسیاری از خلق خود برتری بخشیدیم.
از انجائیکه پروردگار متعال غنی باالذات است وهیچگونه نیازی برای او تصور نمی شود پس باید غرض از خلقت انسان براساس جود نا محدود پروردگار استوار باشد.خدایی که تنها به افرینش ما بسنده نکرد بلکه با منور نمودن روح به نور عقل وعلم انسان رابر همه پدیده ها مزیت و برتری بخشید وبه این هم بسنده نکرد بلکه برای رشدو ترقی وتکامل ونیل او به سعادت دنیوی واخروی وکمال مادی و معنوی وبهره وری صحیح از این نعمتهای ارزانی شده انسانهایی کامل والگوهایی با فضیلت وپیشوایان معصوم راپی در پی به سوی انسانها ارسال داشت تا ایشان را از اسارت غرائزو شهوات حیوانی وناپاکیهای اخلاقی و زشتیهای عملی و کژ اندیشیهای اعتقادی وبینش های غلط فرهنگی و انحرافات اقتصادی برهاند وخلاصه بشر را از انچه مانع رشدو کمال است نجات دهند وبه اوج مرتبه (یعبدوننی لا یشرکون بی شیئا ) برساند.
باری اگر انسان سر گشته و خسته بداند که راه مستقیم کجاست وراهنمای حقیقی کیست وچگونه با ارامش در سایه فرمانبری او به مقصد نهایی میرسد وهمه مواهب طبیعی در خدمت انسانها قرار میگیرد به طور طبیعی حالت انتظار برای او پیدا می شود ودست دعا به سوی خدا بر داشته واز اعماق جان و سویدای دل با قلبی شیداء وسوزان و چشمی گریان با الحاح و تضرع می گوید (( الهم عجل لولیک الفرج))
در طی چند سال مطالعات خود به این موضوع توجه داشته وبه طور متفرق یادداشتهایی را جمع اوری نمودم تا در دسترس دیگران قرار بگیرد واز عزیزان و اربابان علم وفضیلت انتظار راهنمایی وارشاد دارم.
از در گاه احدیت خواستارم از راه فضل ومنت با عدم قابلیت دیدارش را روزی فرماید و این رو سیاه بر اثر گناه را "سگ ریسمان بسته درب خانه حضرتش قرار دهد " که خود شاهد وگواه قلب من است که اگر با این منصب پذیرایم باشد مفتخرم و به بهای هستی خود ان را خریدارم.
ومن الله توفیق وعلیه التکلان
علی شربتداران
